رافائِل میناسکانیان، نوازنده و مدرّسِ پیانو، به سالِ 1320 در خانواده‌ای موسيقی‌دوست در تهران زاده شده است. وی از 6 ساله‌گی به فراگيریِ موسيقی پرداخت و در 10 ساله‌گی، برایِ نخستين‌بار، به رویِ صحنه رفت. در نوجوانی نخستين رسيتالِ پيانویِ کلاسيک را به طورِ زنده در تلويزيونِ ملّیِ ايران، که به تازه‌گی راه‌اندازی شده بود، اجرا کرد. او که فراگيریِ پيانو را نزدِ پيانيست و آهنگ‌سازِ برجسته‌یِ ایرانی اِمانوئِل مِليک‌اصلانيان (1294-1382) آغاز کرده بود، پس از به پایان رساندنِ دبیرستان، با هدفِ آموختنِ پزشکی رَہ‌سپارِ ایالاتِ متّحده‌یِ آمريکا شد. امّا با راه‌نمایی و تشويقِ آب زِرکو (1907م.-1995م.)، اُستادِ پیانو و مُدیرِ گروهِ نوازنده‌گیِ پیانو در دانش‌گاهِ کالیفُرنیا در لُس اَنجِلِس (UCLA)، به آموختنِ رشته‌یِ موسيقی پرداخت. میناسکانیان آموزش‌دیده‌یِ چند تَن از اُستادانِ سرشناس و برجسته‌یِ جهان است. او از کارل اولریش اِشنابِل (1909م.-2001م.)، پیانیستِ اُتریشی، در ایتالیا و از ایلُنا کابُش (1893م.-1973م.)، پیانیستِ بریتانیاییِ زاده‌یِ مَجارستان، در لندن و در مدرسه‌یِ جولیاردِ نیویُرک بهره جُسته است. نخستین اجرایِ میناسکانیان در لندن در سالنِ پِرسِلِ تالارِ فستیوالِ سلطنتی بود که ستایشِ منتقدان را به هم‌راه داشت. اِریک وار، منتقدِ سرشناس، او را «آینده‌دار» و تواناییِ هُنری و تکنیکی‌اش را «پخته»، «پُرشور»، «درخشان»، و «بسیار تمیز» برشمرد. پس از بازگشتِ میناسکانیان به ايران، آرنو باباجانیان (1921م.-1983م.)، آهنگ‌ساز و پیانیستِ سرشناسِ ارمنی، از وی دعوت کرد تا برایِ اجرایِ همه‌گانیِ اثر-اش ـــ 'راپسودیِ ارمنی برایِ دو پیانو' ـــ در دانش‌گاهِ تهران با او هم‌کاری کند. میناسکانیان، در دو دهه‌یِ گذشته، در زمینه‌یِ آموزش و اجرا ـــ سُلو، مجلسی، و اُرکِستری ـــ در ایران، کشورهایِ اروپایی، و ایالاتِ متّحده‌یِ آمریکا حضورِ پیوسته‌ای داشته است. وی در جشنِ زاد-روزِ آرام خاچاتوریان (1903م.-1978م.)، آهنگ‌سازِ برجسته‌یِ ارمنی، در چندین روی‌دادِ موسیقی، به هم‌راهِ اُرکِسترِ زهیِ ارمنستان، به عنوانِ سُلیست به اجرایِ برنامه پرداخت. میناسکانیان افزون بر کارهایِ آموزشی و اجرایی به فعّالیّت‌هایِ اجتماعی نیز می‌پردازد، و برنامه‌هایِ گوناگونی با اهدافِ بشردوستانه و آموزشی بر پا می‌کند. وی چند سالِ پیش دو رِسیتالِ پیانو به یادِ آموزگارِ خود، اِمانوئِل مِلیک‌اصلانیان، و به سودِ بیمارانِ خاصّ برگزار کرد. هم‌چنین، میناسکانیان در تیرماهِ 1392 به هم‌راهِ اُرکِسترِ پارسیان کُنسِرتی به منظورِ بزرگ‌داشتِ مِلیک‌اصلانیان، به نامِ 'شبِ بِتهووِن'، در تالارِ وحدت برگزار کرد که موردِ استقبالِ بی‌نظیرِ دوست‌دارانِ موسیقیِ کلاسیک قرار گرفت. وی در بهار سال گذشته در تالار حافظ شيراز به اجراى تكنوازى پرداخت و يك كارگاه آموزشى نوازندگى پيانو برگزار كرد و در آخرين اجرا قبل از اين برنامه، در بهمن ماه گذشته در رسيتال پيانوى خود در سى و يكمين جشنواره بين المللى موسيقى فجر در تالار وحدت ، استقبال پرشور مخاطبان را به همراه داشت.
رافائل ميناسكانيان هم اكنون بیش‌ترِ زمانِ خود را در راهِ پیش‌بُردِ آموزشِ موسیقی سپری می‌کند، و از همین رو، همواره داوریِ بسیاری از رقابت‌هایِ موسیقایی را بر عهده دارد و از برجسته‌ترین اُستادانِ موسیقی در دانش‌گاه‌هایِ تهران به شمار می‌رود.